บาป 7 ประการ (7 deadly sins)

ปีศาจผู้เป็นตัวแทนแห่งบาปเจ็ดประการ หรือเรียกว่า 7 deadly sins
บาป 7 ประกานหรือบาปต้น บาปกำเนิด พยศชั่วนั้นเป็นหลักคำสอนของทางศาสนาคริสต์ในอดีตกาล เป็นเครื่องเตือนใจของมนุษย์ไม่ให้ทำตามสัญชาตญาณของตนเองมากเกินไปหรือเรียกง่ายๆว่าการห้ามใจตนเอง ทางศาสนาคริสต์ได้แบ่งบาปออกเป็น 2 ประเภทคือ

1. ยกโทษให้ได้
2. รุนแรง

ในต้นศตวรรษที่ 14 หลักคำสอนนั้นแพร่หลายไปยังวงการศิลปะ ทำให้มีผลงานสร้างสรรค์มากมายเกี่ยวโยงกับบาป 7 ประการไปทั่วโลกอย่างไม่ต้องสงสัย เรามาทำความรู้จักเกี่ยวกับบาป 7 ประการเรียงตั้งแต่น้อยไปหามากตามคำสอนของพระสันตะปาปา เกรโกรี คริสตศักราชที่ 6

• ราคะ (ภาษาลาติน - Luxuris, ภาษาอังกฤษ - Lust) : การคิดในทางเสื่อม ความต้องการเป็นที่สนใจจากผู้อื่น ต้องการความเร้าใจ หมกมุ่นทางเพศมากเกินไปหรือที่ผิดมนุษย์ปรกติ ความใคร่ที่เกิดขึ้นในทางทุจริต เช่น การมีเพศสัมพันธ์กับสัตว์ พ่อแม่ หรือลูกหลานของตนเอง การข่มขืน มีชู้ แอสโมดิวส์ ปีศาจที่หลงรักมนุษย์หญิงสาวคนอื่นและฆ่าชายที่จะแต่งงานกับนางทุกคน เป็นปีศาจประจำบาปข้อนี้ สัญลักษณ์แห่งราคะคืองู, วัว สีศีลธรรมที่ช่วยกำจัดราคะคือ ความบริสุทธิ์ ความหวงแหนในพรหมจรรย์
• ตะกละ (ภาษาลาติน - Gula, ภาษาอังกฤษ - Gluttony) : การสนองความต้องการโดยไม่ยั้งคิด มุ่งร้ายของคนอื่น บริโภคในสิ่งต่างๆจนขาดการไตร่ตรอง บริโภคมากเกินไปมากจนเกินความจำเป็น โดยเฉพาะอย่างยิ่ง อาหาร รวมถึงการบริโภคสิ่งต่างๆโดยไม่คำนึงสนใจหรือเห็นใจคนอื่น Beelzebub เจ้าชายแห่งนรกหรือเจ้าแห่งหมู่แมลงวันเป็นปีศาจประจำบาปข้อนี้ สัญลักษณ์ของตะกละคือหมู สีประจำบาปคือสีส้ม บทลงโทษของผู้ที่ตะกละในนรกคือการที่ถูกกินทั้งเป็นโดยหนู คางคก หรือ งู ศีลธรรมที่ช่วยกัดกำจัดตะกละคือความพอดีและความยับยั้งชั่งใจ
• โลภะ (ภาษาลาติน - Avaritia, ภาษาอังกฤษ - Greed/Avarice) : ความทะเยอทะยานอันแรงกล้าในการให้ได้มาซึ่งทรัพย์สินและอำนาจ โดยไม่คำนึงถึงคุณภาพในการได้มาซึ่งสิ่งเหล่านั้น ไม่ว่าจะเป็นการขโมย การขู่กรรโชกทรัพย์ยักยอก การกักเก็บ ทรัพย์สินต่างๆโดยไม่แบ่งปันหรือช่วยเหลือผู้อื่น ต่อการโลภะรวมถึง การหาทรัพย์อย่างทุจริตมาใช้เพื่อประโยชน์ทางศาสนาด้วย ถือเป็นการมุ่งร้ายต่อศาสนา และเป็นการหักหลังต่อผู้นับถือคริสต์ศาสนาอีกด้วย Mammon ปีศาจแห่งความมั่งคั่งที่ไม่เป็นธรรม เป็นปีศาจประจำบาปข้อนี้ สัญลักษณ์ของโลภะคือกบ สีประจำบาปคือสีเหลือง บทลงโทษของผู้ที่โลภมากคือการถูกแช่ในน้ำมันเดือด ศีลธรรมที่ช่วยกำจัดโลภถคือ ความเมตตาและการแบ่งปัน
• เกียจคร้าน (ภาษาลาติน - Acedia, ภาษาอังกฤษ - Sloth/Laziness) : ความไม่สนใจใยดีต่อการเปลี่ยนแปลงต่อสิ่งรอบข้อง ใช้เวลาอย่างไร้ค่า ความไม่ต้องการที่จะทำอะไรโดยปล่อยให้ผู้อื่นเป็นผู้ทำงานหนักเพื่อตนเองเท่านั้น การปล่อยปะละเลยต่อหน้าที่ของตนโดยเฉพาะอย่างยิ่งการละเลยที่จะทำดีรวมถึงการละเลยที่จะเคารพต่อพระเจ้าด้วย ผู้ที่เกียจคร้านจะอยู่เฉยๆรักษาสภาพความเป็นอยู่ของตนเองในภาวะเดิมตลอดเวลา ไม่ทำอะไรมาก แต่ก็ไม่ใช้อะไรมากเช่นกัน ปีศาจประจำบาปนี้คือ Belphegor สัญลักษณ์ประจำบาปนี้คือแพ้ สีประจำบาป คราม บทลงโทษคือโดนโยนให้อยู่ในบ่องูพิษ ศีลธรรมที่ช่วยได้คือความกระตือรือร้อน ความทะเยอทะยาน
• โทสะ (ภาษาลาติน - Ira, ภาษาอังกฤษ - Wrath)  : ความโกรธเคืองและพยาบาทที่ขาดความเหมาะสมการทนรับสภาพในบางสิ่งบางอย่างไม่ได้ การแสวงหาหนทางผิดกฏหมายบ้านเมืองในศีลธรรมในการล้างแค้น การมุ่งร้ายที่จะทำสิ่งต่างๆแก่บุคคลที่ตนไม่ชอบ รวมถึงการไม่ชอบบุคคลอื่นโดยไร้เหตุผล เช่น สีผิว เชื้อชาติ ศาสนา นำไปสู่การฆาตกรรมผู้อื่น โมหะคือการโกรธที่ไม่ต้องที่จะยกโทษ ปีศาจประจำบาปข้อนี้คือหมี สีประจำบาปคือสีแดง บทลงโทษคือการถูกฉีกร่างทั้งเป็น (ซ้ำแล้วซ้ำเล่า) ศีลธรรมที่ช่วยกำจัดโมหะคือ ความนอบน้อมและการให้อภัย
• อิจฉา (ภาษาลาติน - Inviadia, ภาษาอังกฤษ - Envy) : ความปรารถนาให้ผู้อื่นรับเคราะห์ การไม่ยอมรับผู้อื่นที่มีสิ่งต่างๆดีกว่าตนเอง ทั้งด้านทรัพย์สมบัติ ลักษณะรูปร่างนิสัย และการประสบความสำเร็จ ความอิจฉานำไปสู่การรังเกียจตัวเองด้วยการอยากเป็นผู้อื่น นำไปสู่การขโมยและทำลายผู้อื่น ความอิจฉาเป็นการพัฒนาต่อจากตะกละและโลภะสุดขั้ว Leviathan ปีศาจอสรพิษทะเลแห่งนรก ผู้เป็นสัญลักษณ์แห่งการต่อต้าน พระเจ้าถือเป็นปีศาจประจำบาปนี้ สัญลักษณ์ของอิจฉาคือสุนัข สีประจำบาปคือสีเขียว บทลงโทษคือโดนแช่ในน้ำแข็งเย็นจัด ศีลธรรมที่ช่วยกำจัดคือความกรุณาและเผื่อแผ่
• โอหัง (ภาษาลาติน - Superbia, ภาษาอังกฤษ - Pride/Hubris) : ยะโสเป็นยอดแห่งบาปทั้งปวง ความหยิ่งยะโสคือต้องการเป็นผู้ที่มีความสำคัญและอำนาจเหนือผู้อื่น การที่รักตนเองมากเกินไป หลงในอำนาจและรูปลักษณ์ของตนเอง (โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเปรียบตนเองเทียบเท่ากับพระเจ้า) ซึ่งบาปประการนี้ทำให้ลูซิเฟอร์ (ปีศาจประจำบาปนี้) ถูกขับไล่ออกจากสวรรค์ เนื่องจากลูซิเฟอร์เห็นว่าตนมีอำนาจเท่ากับพระเจ้าและสามารถสร้างสรรค์พรรคพวกของตัวเองเพื่อต่อต้านและไม่เคารพพระเจ้า คนที่มีความหยิ่งยะโสจะสนใจเฉพาะตนเองเท่านั้น ไม่สนใจว่าผู้อื่นจะเป็นเช่นไร สัญลักษณ์ของโอหังคือม้า สิงโต หรือ นกยูง สีประจำบาปคือสีม่วง บทศีลธรรมที่ช่วยกำจัดโอหังคือ ความถ่อมตน การเห็นอกเห็นใจผู้อื่น

wikipedia.com

Blues

http://www.thejazzresource.com/images/bluesguitar.jpg

คนที่ไม่รู้จักเพลงบลูส์เป็นเช่นไรติดตามกันค่ะ

เพลงบลูส์ต้นกำเนิดมาจากคนผิวดำ สมัยก่อนพวกทาสในอเมริกาใช้เพื่อบรรเทาความเจ็บปวดและความทุกข์ สมัยนั้นทาสก็เป็นสินค้าอย่างหนึ่ง ไม่มีสิทธิ์ไม่มีเสียงวันๆทำแต่งานอย่างเดียว โดนกดขี่ เหยียดสีผิว ลิดรอนสิทธิ์ความเป็นมนุษย์ทั้งๆที่ไม่ได้แตกต่าง แค่สีผิวเท่านั้น.. พวกเขาได้นำตัวมาจากฝั่งตะวันตกกลางและฝั่งตะวันออกของทวีปแอฟริกา บังคับใช้แรงงานทางเกษตรกรรมตอนใต้ของอเมริกา ไม่ว่าจะเป็นรัฐ นิวออร์ลีน หลุยเซียนา เวอร์จิเนีย พวกเขาไม่มีสิทธิ์ได้เรียนหนังสือ แม้แต่การอ่านหรือเขียน เมื่อเจ็บป่วยไม่มีสิทธิ์ไปแม้แต่โรงพยาบาลเพื่อจะได้รับการรักษา และพวกเขาทำได้อย่างเดียวก็คือหันไปพึ่งสิ่งเหนือธรรมชาติหรือคนไทยเราเรียกกันว่าไสยศาสตร์ และยังไม่มีสิทธิ์รวมกลุ่มประกอบพิธีศาสนาอีกด้วย แม้แต่วัฒนธรรมของพวกทาสก็ยังถูกกำจัดให้หมดไปอย่างสิ้นเชิง เว้นแต่บางสิ่งบางอย่างเท่านั้นก็ยังเหลือไว้เพื่อประโยชน์ต่อนายทาส พวกทาสต้องนับถือศาสนาคริสต์และละทิ้งศาสนาหรือความเชื่อของตนเองทั้งหมด ความป่าเถื่อนของเรือบรรทุกทาส การประมูลทาสเยี่ยงสัตว์ป่า การใช้แรงงานทาสอย่าทารุณ ล้วนเป็นการทำลายจิตใจของพวกเขามาก (ชาวแอฟริกัน) เสียงเพลงที่เค้นออกมา คนฟังจะรู้สึกได้ว่ามันบีบคั้นอารมณ์ยิ่งนักเพราะเนื้อหาเพลงทุกๆเพลงคือเพลงที่เอามาจากเรื่องจริงไม่ได้แต่งเติมอย่างใด ชีวิตที่ทรมาณของพวกเขาทำได้เพียงส่งผ่านบทเพลงบลูส์ ซึ่งที่เพลงบลูส์นั้นคือเพลงที่ไว้สะท้อนอารมณ์ได้อย่างดี

Robert Johnson

ถ้าหากใครหลงรักเพลงบลูส์แล้วไม่รู้จักโรเบิร์ต จอห์นสัน (Robert Leroy Johnson) คงเป็นไปไม่ได้

และถ้าหากคุณรักประวัติศาสตร์และศึกษาเรื่องขายวิญญาณให้กับซาตาน และได้เสียชีวิตลงในวันที่ 16 สิงหาคม 1938 ในอายุเพียง 27 ปีกับอีก 100 วัน

ก็คงไม่พ้นเขาคนนี้เป็นอย่างแน่แท้เพราะจะมีใครซักกี่คนที่จะเก่งกีต้าร์เข้าขั้นมือฉมังภายในเวลา 40 วันทั้งที่ก่อนหน้านี้ไม่เคยเป็นมาก่อนเลย .. เขาเป็นคนที่ลบล้างทฤษฏีที่กล่าวกันไว้ว่า "ถ้าหากอยากเก่งเพลงบลูส์ต้องใช้เวลายาวนานและมีกระบวนการมากมายที่ต้องฝึก" อย่างสิ้นเชิง .. เขาได้อัดเพลงคุณภาพถึง 29 เพลงและใช้เวลาอัดเพลง 5 วันเต็มเท่านั้น  วันแรกได้บันทึกใน San Antonio ในเดือนพฤศจิกายนปี 1936 อีก 2 วันที่เหลือบันทึกที่ Dallas หลังจากนั้นไม่นานระยะเวลาเพียง 7 เดือนงานเหล่านั้นก็แพร่หลายไปทั่วและได้กลับมารวบรวมอีกครั้งและทิ้งผลงานให้รุ่นหลังๆเป็นแรงบันดาลใจ ถ้าหากใครต้องการเรียนรู้เพลงบลูส์จำเป็นต้องเรียนรู้จากศิลปินผิวสองสีคนนี้ "จำเป็นต้องฟัง"

เขาคือตำนานแห่งวงการบลูส์ ไม่ได้เป็นที่รู้จักในคนทั่วไปเท่าไหร่นัก

แต่สำหรับในวงการบลูส์แล้ว เขาคือตำนาน .. ทุกคนยกให้ชายผิวสีคนนี้ขึ้นแท่นบิดาของกีต้าร์บลูส์

สำหรับคนเหล่านี้ไม่ว่าจะเป็น Eric Clapton, Bob Dylan, Jimi Hendrix, Led Zepelin, The Allman Brothers, The Rolling Stones, Jimmy Page, Jeff Back และหลายต่อหลายคนได้ยกย่องให้เขาเป็นคนสำคัญในวงการนี้เชียว ขนาดถึงขั้นนิตยสารจาก Rollingstones ได้จัดให้เป็นศิลปินผิวสองสีได้อันดับ 5 ในมือกีต้าร์ยอดยื่นจาก 100 คนตลอดกาล

Edgar Allan Poe

เอ็ดการ์ อัลลัน โปเกิดวันที่ 19 มกราคม ค.ศ. 1809 ที่เมืองบอสตัน แมสซาชูเซตส์ ประเทศสหรัฐอเมริกา
เป็นบุตรชายของเดวิด โป จูเนียร์ (David Poe, Jr.) และอลิซาเบธ ฮอปกินส์ โป (Elizabeth Arnold Hopkins) ผลงานของโปส่วนมากนั้นจะเป็นเรื่องแนวฆาตรกรรม ลึกลับ เหนือธรรมชาติ สืบสวน รวมถึงยังเป็นนักเขียนคนสำคัญที่ร่วมบุกเบิกนิยายแนววิทยาศาสตร์ซึ่งเป็นของใหม่ในเวลานั้นให้เกิดการพัฒนาอย่างต่อเนื่อง และยังเป็นคนแรกที่บุกเบิกคดีหรือสืบสวนอีกด้วย พ่อแม่ของโปนั้นได้เสียชีวิตตอนโปอายุเพียง 3 ขวบทำให้เขาเป็นเด็กกำพร้าและได้มีคนมาอุปถัมภ์ไปนั้นก็คือ จอห์นและฟรานเซส อัลลัน (John & Frances Allan) โปนั้นเป็นคนที่ยึดถืออาชีพนักเขียนเป็นหลัก หรือเรียกง่ายๆว่า ไส้แห้งจริงๆ โปมักเขียนเรื่องเกี่ยวกับความตายเพราะเขาเสียคนรักของเขาไปตั้งแต่เล็กๆ นี้อาจจะเป็นเหตุผลหนึ่งที่ทำให้โปนั้นเป็นนักเขียนที่ดาร์กสุดกู่จริงๆ โปเป็นนักเขียนที่จะเขียนผลงานให้กับผู้หญิงทุกๆคนที่มีความสำคัญต่อชีวิตเขาไม่มากก็น้อยและยังเป็นเคสตัวอย่างที่ต้องมีการจดลิขสิทธิ์ของผลงาน เพราะผลงานที่ถูกตีพิมพ์ของโปนั้นเขาไม่ได้แม้ค่าลิขสิทธิ์ซักนิดเดียว 

โปยังเป็นที่เคารพของ Stephen King เขาเป็นผู้ให้กำเนิดเรื่องสืบสวนแนว Sherlock Holmes ในตัวละคร Auguste Dupin นักเขียนที่ได้รับอิทธิพลมาจากโปเยอะที่สุดในศตวรรษที่ 20 คือ HP. Lovecraft