Robert Johnson

ถ้าหากใครหลงรักเพลงบลูส์แล้วไม่รู้จักโรเบิร์ต จอห์นสัน (Robert Leroy Johnson) คงเป็นไปไม่ได้
และถ้าหากคุณรักประวัติศาสตร์และศึกษาเรื่องขายวิญญาณให้กับซาตาน และได้เสียชีวิตลงในวันที่ 16 สิงหาคม 1938 ในอายุเพียง 27 ปีกับอีก 100 วัน
ก็คงไม่พ้นเขาคนนี้เป็นอย่างแน่แท้เพราะจะมีใครซักกี่คนที่จะเก่งกีต้าร์เข้าขั้นมือฉมังภายในเวลา 40 วันทั้งที่ก่อนหน้านี้ไม่เคยเป็นมาก่อนเลย .. เขาเป็นคนที่ลบล้างทฤษฏีที่กล่าวกันไว้ว่า "ถ้าหากอยากเก่งเพลงบลูส์ต้องใช้เวลายาวนานและมีกระบวนการมากมายที่ต้องฝึก" อย่างสิ้นเชิง .. เขาได้อัดเพลงคุณภาพถึง 29 เพลงและใช้เวลาอัดเพลง 5 วันเต็มเท่านั้น  วันแรกได้บันทึกใน San Antonio ในเดือนพฤศจิกายนปี 1936 อีก 2 วันที่เหลือบันทึกที่ Dallas หลังจากนั้นไม่นานระยะเวลาเพียง 7 เดือนงานเหล่านั้นก็แพร่หลายไปทั่วและได้กลับมารวบรวมอีกครั้งและทิ้งผลงานให้รุ่นหลังๆเป็นแรงบันดาลใจ ถ้าหากใครต้องการเรียนรู้เพลงบลูส์จำเป็นต้องเรียนรู้จากศิลปินผิวสองสีคนนี้ "จำเป็นต้องฟัง"
เขาคือตำนานแห่งวงการบลูส์ ไม่ได้เป็นที่รู้จักในคนทั่วไปเท่าไหร่นัก
แต่สำหรับในวงการบลูส์แล้ว เขาคือตำนาน .. ทุกคนยกให้ชายผิวสีคนนี้ขึ้นแท่นบิดาของกีต้าร์บลูส์
สำหรับคนเหล่านี้ไม่ว่าจะเป็น Eric Clapton, Bob Dylan, Jimi Hendrix, Led Zepelin, The Allman Brothers, The Rolling Stones, Jimmy Page, Jeff Back และหลายต่อหลายคนได้ยกย่องให้เขาเป็นคนสำคัญในวงการนี้เชียว ขนาดถึงขั้นนิตยสารจาก Rollingstones ได้จัดให้เป็นศิลปินผิวสองสีได้อันดับ 5 ในมือกีต้าร์ยอดยื่นจาก 100 คนตลอดกาล





ความแปลกใหม่ที่ไม่มีใครเหมือนคือ ทำนองของกีต้าร์ที่เขาได้เล่นสำเนียงโศกเศร้าและยังมีเสียงร้องที่คนอธิบายไม่ได้จริงๆว่าเป็นยังไงเพราะมันเหมือนฟังอยู่ในป่าลึก .. คนฟังอาจจะคิดว่าเขาได้เล่นกีต้าร์สองตัวภายในเวลาเดียวกัน ประวัติเขานั้นหายากไม่ค่อยมีคนได้รู้เรื่องเขาเท่าไหร่นัก ..
เขาเกิดวันที่ 8 พฤษภาคม 1911 เขาเล่นเครื่องดนตรีเครื่องแรกก็คือ ฮาโมนิก้า (หีบเพลงปาก)
หลังจากนั้นไม่นานเขาก็ได้หันเหมาสนใจทางด้านกีต้าร์ ก่อนที่เขาจะหันมาดีทางกีต้าร์อย่างจริงจังนักร้องเพลงบลูส์คนนึงได้กล่าวกับเขาไว้ว่า "ไม่มีทางได้ดีกับกีต้าร์หรอก" และให้ไปดีทางฮาโมนิก้าแทนแต่จอห์นสันไม่ยอม วันหนึ่งมีคนบอกเขาเอากีต้าร์ไปยืนที่สี่แยกใกล้ๆโรงงานชื่อ Dockery ตอนเที่ยงคืนจะได้พบปีศาจเพื่อจะได้รับฝีมืออันเก่งกาจในการเล่นเพลงบลูส์ ไม่มีใครสามารถยืนยันว่าเขาได้ไปหรือไม่เพราะไม่มีใครเห็นเขาในวันนั้น แต่ทุกสิ่งทุกอย่างมันไม่มีทางได้ฟรี .. การที่เขาจะได้เล่นกีต้าร์ได้อย่างเทพแล้วต้องแลกกับวิญญาณของเขา แต่ผ่านไปไม่เท่าไหร่เขากลับมาปรากฏตัวที่บาร์เล็กๆแห่งหนึ่งที่ Willie Brown, Son House เล่นกันเป็นประจำ โดยมีกีต้าร์สะพายไหล่เขาได้ขึ้นโชว์ 2-3 เพลง มันสร้างความประหลาดใจให้กับทุกคนเป็นอย่างมาก เพราะเขามาพร้อมกับเสียงร้องที่เป็นเลิศ และฝีมือการเล่นกีต้าร์หาใครได้เทียบยาก ดนตรีบลูส์ที่พิเศษกว่าใคร และไม่มีใครพิเศษเท่าเขาอีกแล้ว (เรียกง่ายๆว่าเป็นนักร้องหาตัวจับยากเลยทีเดียวในสมัยนั้น) คนยังกล่าวไว้อีกด้วยว่า

"จอห์นสันหายไปด้วยฝีมืออ่อนหัดแต่กลับมาด้วยฝีมือโปร ระหว่างสองจุดนี้ห่างกันไม่นาน เขาใช้เวลาทั้งหมดหายไปฝึกฝนไม่หยุดก็คงไม่มีทางได้ขนาดนั้น"


ขนาดเพื่อนสนิทของเขา(หรือคนใกล้ชิด)อย่าง Robert "Junior" Lockwood และ Johny Shines ยังอดกล่าวไม่ได้ว่า "เขามีความสามารถระดับที่ว่าฟังเพลงจากวิทยุหรือเครื่องเล่นเสียงจบเพลงไม่นาน เขาก็เล่นเพลงนั้นได้อย่างสมบูรณ์ แม้จะเห็นเขาไม่ค่อยตั้งใจฟังเพลงนั้นเท่าไหร่นัก"
ถึง ณ วันนี้ก็ยังไม่มีใครกล่าวอ้างได้เลยว่าเล่นคันทรี่และเดลต้าบลูส์ได้ดีเทียบเท่ากับจอห์นสันและในปี 1938 จอห์นสันจากไปด้วยการดื่มวิสกี้ผสมยาพิษ การพิสูจน์ต่อมาเป็นที่น่าตกใจเพราะพบว่า เขาผสมและดื่มวิสกี้แก้วนั้นด้วยตนเอง และ บางทีนั้นคือช่วงเวลาที่สัญญาถึงเวลาทวงถามและได้รับการสะสาง ที่ทุกคนได้เชื่อว่าเขาขายวิญญาณให้กับซาตานที่ Delta Crossroad ใน มิสซิปซิปปี้เพราะมีข้อสังเกตได้จากเนื้อเพลงของเขานั้นทำให้นักสังเกตุหลายๆคนไปพบจุดสังเกตุในเพลง "Me and the devil" โดยได้มีประโยคนึงร้องว่า

"Hello Satan, I believe it's time to go"

และยังไม่พอแค่นั้นเพลง Cross Road Blues ก็มีเนื้อเพลง

"Went to the crossroad, fell down on my knees, asked the lord above have mercy, now save poor bob, if you please"

เพลงของจอห์นสันนั้นชอบพาดพิงไปเรื่องวิญญาณหรือซาตานเสมอ ฉะนั้นเมื่อไม่มีใครอธิบายสาเหตุอะไรได้เรื่องราวถึงถูกโยนไปให้คำสัญญาที่เขาให้ไว้กับใครซักคน ในคืนอันมืดมินและเดียวดายที่ Delta Crossroad และยังไม่มีใครรู้ว่า 40 วันที่เขาหายไปเขาหายไปไหน? และไปทำอะไร? ฝึกซ้อมกีต้าร์หรือไม่? ก็ไม่สามารถได้รู้เลย


ลองไปฟังดูนะคะสำหรับหลายๆคนที่ยังไม่รู้จักเพลงบลูส์
ถ้าหากใครได้ลองไปดูว่าเพลงบลูส์เล่นยังไงจะบอกเลยว่ายากมาก
สำหรับกีต้าร์ธรรมดาว่ายากแล้วยังไม่พอ เจอบลูส์ไปอีก สองเท่าค่ะ
เพลงเขาก็มีดังนี้ (ได้จาก wikipedia.com)
  1. Kind hearted woman blues
  2. I believe I'll dust my broom
  3. Sweet home Chicago
  4. Ramblin' on my mind
  5. When you got a good friend
  6. Come on in my kitchen
  7. Terrplane Blues
  8. Phonograph Blues
  9. 32-20 blues
  10. They're red hot
  11. Dead shrimp blues
  12. Cross Road blues
  13. Walking' Blues
  14. Last Fair Deal Gone Down
  15. Love in Vain
  16. Milkcow's Calf blue
  17. Traveling Riverside Blues
  18. Honeymoon Blues
  19. Stop breaking down blues
  20. Me and the devil blues
  21. Drunken hearted man
  22. Little Queen of Spades
  23. Malted Milk
  24. Hellhound on my Trail
  25. From four till late
  26. I'm a steady rollin' man
  27. Stones in my passway
  28. If I had possession over judgment day
  29. preaching blues